به نیکی می اندیشم. به آنچه در لبخند مهربان این مردم موج می زند.
به روح پاک مردان و زنانی که شادی های خود را نثار دیگران می کنند.
به صف مشتاقان نیکوکار.
ای خدای نیکوکاران، هزاران آفرین بر خلقت تو.
چه نیکو از روح خویش در پیکر اینان دمیده ای.
چه سزاوار در دامان مهربانی خود، اینان را پرورانده ای.
تو را سپاس ای خدای نیکوکاران.
هستی خانم کوچولوی دوست داشتنی ای است که در سال ۱۳۹۲ متولد شده ، پدر هستی در قید حیات نیست و مادرش مسوولیت سرپرستی او را برعهده دارد و به خاطر سن و سال کم هستی ، قادر نیست برای کارکردن به بیرون از منزل برود و با شرایط و سختیهای بسیاری روزها را سپری می کنند، اما با این حال از الطاف خداوند مهربان هرگز نا امید نشده، ولی همچنان به کمک های حامیان گرانقدر “هستی”، و حمایت هایی که از جانب بنیاد نیکوکاران شریف به آنها میشود، چشم دوخته اند. با توجه به شرایط نابسامانی که بعد از فوت پدر هستی داشتند آنها از سال ۹۴ تحت حمایت و پوشش بنیاد مردم نهاد نیکوکاران شریف قرار گرفتند.
روز پنچشنبه، حامیان دلسوز و مهربان در فضایی کاملا دوستانه، همراه با عشقورزی و محبت، دیدار زیبا و رویایی را برای هستی عزیزمان رقم زدند.
این جلسه همچون جلسات پیشین در جهت شفافسازی عملکردهای بنیاد و تکریم ایتام، برگزار شد و از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۴ ادامه یافت.
هر کدام از حامیان هدیه هایی که برای هستی عزیزمان تدارک دیده بودند، لبخند و شادمانی را به او هدیه دادند و هستی را غرق در شادی و بوسه های محبت آمیز خود ساختند.
آنها اظهار داشتند : ” با بذل و بخشش کوچکی که دارند، خداوند متعال چندین برابر آن را به آنها هدیه می کند، و از این بابت بسیار خرسند و مسرور هستند که در نشاندن لبخند بر روی لبهای کودکان نیازمند سهیم هستند.
در پایان و گپ و گفتی که با یکی از حامیان عزیز هستی داشتیم این قطعه شعر زیبا را برای ” هستی ” و برای ما خواندند.
برایت فاش می سازم
تمام ِ راز ِ هستی را
و راز ِ سرخوشی، این راز ِ مستی را…
برایت فاش می سازم.
فقط باید نگیری سخت؛
نیازی نیست!
در این هستی
در این جایی که ما هستیم
تمام ِ چیزها خوشگل
و دیگر نیست چیزی سخت یا مشکل.
و هر زحمت، تلافی می شود، آری!
و کافی می شود، آری!
برای ِ تو دقیقا حکم ِ صافی می شود، آری!