از پله های فرودگاه که پایین می آمدند، در چهره هایشان حس عمیق رضایتمندی مشهود بود. چشم هایشان از یک سو برای بازگشت به وطن و دیدن فرزندان و خانواده و از سویی دیگر برای یکی از سخت ترین وداع های زندگیشان، خیس اشک بود و با همان حال خوب اعضای خانواده و دوستان خود را در آغوش می کشیدند و پذیرای بوسه های عزیزان خود بر پیشانی شان که مقدس به تربت سالار شهیدان بود، می شدند.
کاروان مادران کربلایی هفته ی گذشته پس از سفری یک هفته ای به شهرهای نجف، کربلا و سامرا در نیمه شب دوشنبه به تهران بازگشتند. به همین دلیل به همراه چند تن از همکاران و خیرین موسسه نیکوکاران شریف به استقبال این عزیزانی که هفت شهر عشق را گشته بودند، رفتیم تا نفس هایشان برای ما، اندر خم یک کوچه ماندگان، حال و هوای آن سرزمین را به همراه داشته باشد. هفت روز حضور در آن سرزمین، دنیایی از حرف های ناگفته برای آن ها به وجود آورده بود که برای بازگو کردنشان صرفا چند گوش مشتاق کافی بود. در همان لحظات اولیه از ناب بودن و ذوق توصیفاتی که از آن مکان ها و احساسات خود داشتند، می شد فهمید که چه بر آن ها رفته و چقدر می شود به آدم هایی که این مسیر و این راه جز برنامه های همیشگی و مناسبتی آن هاست حسادت ورزید.
در طول این سفر مددکاران تلاشگر موسسه خیریه نیکوکاران شریف به دستور مدیر عامل سرکار دکتر شیوا محمدی نیک مامور شده بودند، ضمن برنامه ریزی های دقیق و فراهم کردن شرایط رفاهی مناسب برای زائرین، خاطره ی خوبی از این سفر بسازند و امکان انجام کامل اعمال و زیارات مرتبط با عتبات عالیات را بدون هیچگونه دغدغه ای برای آن ها فراهم کنند.
این موسسه امیدوار است با یاری شما مردم نوع دوست و مهربان، باز هم بتواند در برنامه های آینده ی خود بخش دیگری از این مادران و دیگر مددجویان خود را راهی سفرهای زیارتی کرده تا از این طریق به بخشی از رویاهای دست نیافتنی آن ها جامه ی عمل بپوشاند. برای مشارکت در این امر خیر و خوشحال کردن دل مادران سرپرست خانوار می توانید از طریق گزینه زیر یعنی «میخواهم حمایت کنم» به راحتی اقدام نمایید. از همراهیتان بسیار متشکریم.
نظر خودتان را ارسال کنید