مرتضی دانشجوی کاردانی رشته کامپیوتره که با مادرش در مشهد زندگی می کنه . چندی قبل بود که در تماس با واحد حمایتی و توانمندسازی و با همه مشکلاتی که در روان صحبت کردن داشت ، به ما گفت که علیرغم علاقه شدیدی که به رشته اش داره، اما بخاطر شرایط سخت اقتصادی مادرش و همچنین هزینه های زیاد اجازه نشینی و مخارج منزل ، نمی توانه پروژه هایش را بصورت عملی روی یک رایانه شخصی یا حتی قرضی تست کنه و به انجام برسونه.
اینگونه بود که دست به کار شدیم و با اعزام نماینده مورد اعتمادمون در خراسان رضوی ، اطلاعات دقیق تری رو درباره شرایط او به دست آوردیم . در نهایت قرار شد با توجه به استانداردهای مورد نیاز برای مطالعات علمی و عملی مرتضی ، یک سیستم مناسب رو براش تهیه کنیم .
یکماه بعد با او قرار گذاشتیم تا به هوای دیدار و سرکشی ماهانه شگفت زده اش کنیم .
در باز شد و تا اومد که دست بده ، نگاهش به جعبه لب تاپ افتاد ، چشمانش برق زد اما باز هم باورش نمی شد.
با همان لحن شیرین و نامفهمومش پرسید که : برای منه؟
+ بله برای شماست! مبارک باشه!
—
بعضی اوقات میشه با یک ذره توجه بیشتر به اطرافیان مون ، دل خیلی ها رو شاد کنیم . چیزهای کوچک و کم ارزش برای خیلی ها آرزوهای دست نایافتنیه.
پس بیایید به هم مهر بوزریم تا شریف بمانیم !
** تصویر مددجویان در راستای تکریم و حفظ شان آنها فیلتر شده است .
نظر خودتان را ارسال کنید