نه فقط محرم بلکه هرماه، هر روز و هر ساعت و هر ثانیه که تشنه لب آب گوارایی می نوشی؛ سلام بر حسین در میان لبهای تو که عاشق حسینی، بی اختیار زمزمه می شود.
در لحظاتی که با دستان کوتاه به درگاه خدا باز می گردی، باز حسین را واسطه قرار می دهی: ” یا حسین جان! بگشای این گره را که نه با انگشتان دست باز می شود و نه با دندان!”
در میان دسته های زنجیر زنی، زن و مرد ، پیر و جوان و حتی کودکانی که هنوز حسین را خوب نمی شناسند ازعمق وجود برای واقعه کربلا اشک می ریزند؛ نه فقط برای حسین، بلکه برای علی اصغرش، برای دختر کوچکش و برای یارانش که همه چیز را برای زنده نگه داشتن اسلام در خیمه ها و چادرها رها کردند و به میدان رفتند.
هر سال در روز عاشورا صدای طبل و زنجیر، دلت را هر جا که باشی به کنار ضریح شش گوشه امام حسین می برد. بی اختیار با چشمانی اشکبار در دلت می گویی: ” خدایا! قدم هایم را در راه دین استوار بدار و شفاعت حسین(ع) را در یوم الورود نصیبم کن.”
و …
به زودی جمعی از مددجویان و مددکاران بنیاد امور خیریه نیکوکاران شریف به کربلا خواهند رفت تا رازها و نیازهای مدفون شده در قلبشان را عاجزانه و خالصانه در میان پنجره های ضریح امام شهیدشان نجوا کنند.
نظر خودتان را ارسال کنید