فاصله ها همیشه دردناک و گاهی غم برانگیز است … و گاه زمانی که واژه طبقاتی به دنباله این فاصله می آید درد را دوچندان میکند
فیلم بدون تاریخ بدون امضا چند ماهی می شود که چنگ بر قلب هر بیننده ای میکشد و درد را زیر پوست انسان و انسانیت تا استخوان میکشاند
داستانی واقعی و تلخ همچون زهر
فیلمی که درد نداری های یک پدر دردمند را برای تهیه لقمه نانی تا مرگ کودک ۸ ساله اش به دنبال میکشد پول نداشته ای که تبدیل میشود به مرغ های مرده یک مرغداری و میشود لقمه ای از جنس مرگ
داغ از دست دادنش پدر را قاتل میکند و روزگارش میشود نرده های سرد زندان
فیلمی تلخ اما تأثیر گذار که باعث شد عوامل آن قدمی بزرگ در راه انسانیت بردارند و درآمد اولین اکران فیلم را به بنیاد خیریه نیکوکاران شریف هدیه کنند تا پول آن مرغ هایی شوند برای زندگی و نانی شود در سفره نیازمندان، برای زنده ماندن …
حالا این وظیفه که بر دوش نیکوکاران این بنیاد بود به بهترین شکل به اجرا در آمد و مرغ های سالم به دست نیازمندان رسانده شد.
باشد که شاهد روزی باشیم که در کشور پهناورمان کودکی از تلخی زندگی چشمانش را در کودکی برای همیشه نبندد.
نظر خودتان را ارسال کنید