وقتی پدر رفت ، چه شبها که از سرما لرزیدیم و چه روزها از گرما تاب و توان از دست دادیم و تن به آب درون بشکه آلوده ای می دادیم تا شاید کمی از حُبّ جهنمی ای که بیرون را فراگرفته بود کم کند و گذشت زمان را قابل تحمل تر !
این بخشی از زندگی دو کودک و مادری است که این روزها در حاشیه پایتخت با خانه ای مانده اند که نه در دارد و نه پنجره ، دیوارها همه محل رفت و آمد انواع حشره ها و حیوانات ریز و درشت است تا آنجا که انگشت دخترک هم توسط یک موش صحرایی به سختی مجروح شده است.
زندگی به معنای واقعی کلمه در این سرپناه، که اسم خانه برایش زیاد است ممکن نیست مگر دست به دست هم بدهیم و کارهای باقیمانده این سرپناه را به اتمام برسانیم.
این سرپناه برای خانه شدن نیاز به کف سازی و نصب کفپوش ، لوله کشی آب و گاز، سیم کشی برق ، تجهیزات آشپزخانه، نصب سرویس بهداشتی ، نازک کاری و نصب درب و پنجره دارد.
شک نداریم که مثل همیشه بهترین ها را در کنار هم ممکن کرده ایم و این بار هم خواهیم توانست دل این دو کودک و مادر بی پناهشان را گرم کنیم.
