در میان تمام قیل و قال‌ها و دود و دم‌‌های شهرمان، در گوشه‌ای دنج و خلوت و در میان سرایی به نام “محبت” چشمان کم‌سوی چند پدر و چند مادر سالخورده تاریکی تمام شب‌ها و روزهای تنهایی و انتظار را به روشنی روزها و شب‌های پرخاطره‌ای که مثل برق و باد گذشتند؛ گره می‌زنند!
در پشت سکوت سنگین نگاهشان و لرزش دستان در هم تکیده‌شان، زندگی بی‌هیچ توقفی باز هم در هیاهوی دست‌اندازهایی از خاطرات ریز و درشت دوره می‌شود. آن‌ها با شیرینی نوازش دستِ یک دوست و یا شاخه گلی که به آن‌ها هدیه می‌شود چنان با شادمانی و عشق به تلخی لحظات ملال‌آور رنج، بیماری و تنهایی خط بطلان می‌کشند که گویی بزرگترین نقاش دنیایند …
روز پنج‌شنبه، نهم دی‌ماه ۱۳۹۵، جمعی از مددکاران و مددجویان تحت پوشش بنیاد امور خیریه نیکوکاران شریف با در دست داشتن شاخه‌های گل، میوه و شیرینی و هدایای ماندگار برای دیدار از این”واژه‌های بی‌جایگزین” به “سرای سالمندان محبت” رفتند تا در اولین روزهای سال نو میلادی، ساعاتی را به دلجویی از سالمندان اقلیت‌های مذهبی بپردازند. این بازدید فرصت بسیار مناسبی بود تا کودکان و ایتام تحت پوشش شادی و خنده‌هایشان را که رنگ‌و‌بوی عشق و پاکی می‌داد؛ بین این عزیزان تقسیم کنند.
پدران و مادران سالخورده‌ای که در این مرکز نگه‌داری می‌شوند از دیدن اعضای خانواده بزرگ نیکوکاران ابراز شادمانی نموده و با این دوستان در فضایی گرم و دوستانه به بیان خاطرات خود پرداختند.
مدیر مرکز توانبخشی و مراقبت‌های شبانه‌روزی “خانۀ سالمندان سرای محبت”، جناب آقای منوچهر سرافراز، ضمن استقبال و پذیرایی از نیکوکاران در طی نشستی کوتاه به معرفی این واحد و خدمات آن پرداخته و ضمن سپاس‌گزاری از بنیاد خیریه نیکوکاران شریف خواستار ادامۀ این دیدارها شد.
آن روز سالمندان، مددکاران و مددجویان یکی از پربارترین و باارزش‌ترین لحظات زندگیشان را تجربه کردند. روزی که شادمانی نگاه پدران و مادران چشم‌انتظار آسمان پر دود و دم شهرمان را آبی و روشن نمود و آن روز نه‌چندان سرد زمستانی، چه‌قدر زیبا و دلنشین در میان آسمان شهرمان و در میان کاج‌های سبز سر به فلک کشیدۀ “سرای محبت” آرام‌آرام باران می‌بارید …